Twee aan twee met Noach in de boot

‘We stappen twee aan twee met Noach in de boot…’

Wij leven nu (29 maart 2020) in de 40-dagen tijd.

De naam van deze dag is Laetare: ‘verheugt u'. Ze is ontleent aan Jesaja 66. Je leest daar over jubel en troost, o.a.: ”Laat allen die ​Jeruzalem​ liefhebben zich met haar verheugen en juichen om haar, laat allen die om haar treuren nu samen met haar jubelen.” Bijbel Jesaja 66,10

Quarantaine: quaranta giorni (veertig dagen), is een van origine medische term die afkomstig is uit het Italiaans ten tijde van de pestepidemie in de 14e eeuw. In deze tijd werden namelijk alle aanmerende schepen verplicht om 40 dagen in de haven stil te blijven liggen, en werd de bemanning daarbij geacht het schip niet te verlaten. Deze maatregel behelst het afschermen van risicobronnen ter vermindering van verspreiding van een infectie. (Wikipedia)

Uit de Bijbel: “Omdat Noach wilde weten of hij de aarde veilig kon betreden, riep hij na veertig dagen de raaf bij zich. Deze verborg zich onder de vleugel van de adelaar.”

Noach (Hebreeuws: נוֹחַ, Noah, Noë, "rust" of "vertroosting".

Na ongeveer een jaar in de ark, verliet Noach het vaartuig met de zijnen en de dieren, om de stamvader van een nieuw geslacht te worden. Nadat hij uit de ark gegaan was, bouwde hij een altaar, waarop hij aan de Heer brandoffers offerde.

Gods gaf grote beloften, onvoorwaardelijk!, Noach mee. We lezen over de vermelding van geboden, de oprichting van Gods verbond met de majestueuze ondertekening in Gods hemelrijk zichtbaar als de handtekening Gods, de regenboog. Noachs persoonlijke geschiedenis eindigt  maar Noachs naam eindigde niet. Het werd een naam door Gods hand geschreven als naamgeving voor de weg tot behoud van mensenkinderen die in Jezus Christus de meerder Ark gevonden hebben.

De  ark was dan ook het belangrijkste en heiligste voorwerp in de tabernakel en de tempel, geplaatst in het Allerheiligste! Het is God die door Christus de wereld met zich heeft verzoend.

Mozes wijst op Jezus Christus, Die ons veilig uit de zondeslavernij naar het Beloofde Land voert. Mozes werd overgegeven aan een zekere dood, maar werd gered. Jezus stierf voor onze verlossing aan het kruis van Golgotha, doch stond op uit de dood en het graf.

Afwachten en verwachten

Afwachten

Afwachten op de uitslag van de koortsmeter. Waar we voor deze tijd (straks zal het voor en na de Coronapandemie zijn) ‘gewoon’ vaststelden dat we koortsig waren, spookt er een zekere spanning mee van ‘het zal toch niet…’ en mag je alvast niet meer naar buiten, opgelegde quarantaine uit voorzorg. Zelfs je huisgenoot moet binnenblijven.  Zouden er veel mensen zijn die is zo’n situatie ontkennend gedrag hebben? De meesten ontkennen ook het hamsteren!

Afwachten op de reactie van mensen als je besluit een mondkapje te dragen en de afkeurende blikken al ziet voor ze er zijn. En dan je eigen ethiek volgen is dapper en verdiend respect!

Afwachten hoe de reactie zal zijn als je het hebt, terwijl ze je nog zo gesommeerd hebben het niet te krijgen: wordt niet ziek hoor, bescherm je goed, oppassen… en als je het dan hebt ben je niet alleen ziek maar heb je ook schuldgevoel.

Afwachten hoe het zich zal ontwikkelen met gevolgen voor alle delen van het sociaal en maatschappelijk leven.

Afwachten wanneer zich de volgende pandemie aan zal dienen. Het weer voorspellen is gemakkelijker. De dreiging van megastallen wanneer virussen die nu alleen nog huishouden bij dieren zich naar de mensen zullen verplaatsen.

Verwachten

Verwachten dat ook deze virus onder de heerschappij van de mens gebracht wordt.

Verwachten dat er weer een ‘gezonde’ tijd zal zijn.

Verwachten dat de grootsheid van de onze medische zorg te koesteren is en ze zich uit zal breiden met preventieve voorzieningen. Zoals we, waar we verwachten dat het nodig is, water-opvang-plaatsen hebben bij extreme regenval, zo kunnen we preventieve gebouwen plaatsen voor noodopvang. Niet meteen zeggen dat het te duur is geld laat zich net zo gemakkelijk vrijmaken als de staatsschuld, het is ‘slechts een digitale werkelijkheid’, waar een viruspandemie een aanwezige werkelijk zal zijn!

Verwachten dat er zinduiding zal zijn van  de waarde van onvoorwaardelijk samenkomen  van mensen in het algemeen en van gelovigen die samenkomen op roepstem van de Here in het bijzonder.

Verwachten dat wij uiteindelijk in de volmaakte nieuwe schepping zullen leven, waarin, lees maar: “Ik hoorde een luide stem vanaf de troon, die uitriep: ‘Gods woonplaats is onder de mensen, Hij zal bij hen wonen. Zij zullen Zijn volken zijn en God Zelf zal als hun God bij hen zijn. Hij zal alle tranen uit hun ogen wissen. Er zal geen dood meer zijn, geen ​rouw, geen jammerklacht, geen pijn, want wat er eerst was is voorbij.’ Hij die op de troon zat zei: ‘Alles maak ik nieuw!’ – Ik hoorde zeggen: ‘Schrijf het op, want wat hier wordt gezegd is betrouwbaar en waar.’ Bijbel Openbaring 21,4-5  

Wordt vervolgd op 12 april 2020 1e Paasdag: Corona kroon en Atarah, dat betekent: koninklijke kroon.