Kleedkamerrust
Twee teams. Gelijke doelen en toch elkaars tegenstander.
‘Voetbal is oorlog’ (Rinus Michels). Tussen de twee speelheften is er ‘rust’. Trainers van beide kleedkamers kennen de principes om tot winst te komen. Een trainer die je maar wat laat aanmodderen en je niet stimuleert om je volledig in te zetten? Of een trainer die je aanvuurt, die je sterke kant kent en je leert die te gebruiken en je zwakke punten kan versterken door met je op te trekken en je te wijzen hoe je verbeteren kunt.
Rust vanuit Hebreeën 4 klinkt als sabbatsrust.
De sleutel naar begrip over hoe Jezus onze sabbatsrust is, ligt in het Hebreeuwse woord sabbat, dat betekent: ‘rusten of stoppen met werken’. De oorsprong van de sabbat gaat terug naar de schepping.
Nadat God de hemel en de aarde in zes dagen geschapen had, rustte Hij op de zevende dag “van het werk dat Hij gedaan had” (Genesis 2:2).
Hebreeën 4 is het mooi tekstgedeelte over rust bij Jezus als onze sabbatsrust. Sabbatsrust die Christus geeft. Nu wij dan een grote Hogepriester hebben, Die de hemelen is doorgegaan, namelijk Jezus, de Zoon van God, laten wij aan deze belijdenis vasthouden. Want wij hebben geen Hogepriester Die geen medelijden kan hebben met onze zwakheden, maar Een Die in alles op dezelfde wijze als wij is verzocht, maar zonder zonde. Laten wij dan met vrijmoedigheid naderen tot de troon van de genade, opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip.
Samenkomst in de ‘kleedkamer’ met Jezus.
Hogepriesterlijke trainer voor terugblik op het voorafgaande en vooruitblik op het vervolg. Dorstlessend: Thee van levende water! Toerustend: opdat wij barmhartigheid verkrijgen en genade vinden om geholpen te worden op het juiste tijdstip.
De wedstrijd die wij als pastors spelen kan zwaar zijn, is zwaar. Daarbij hebben we ten meeste niet te strijden tegen vlees en bloed.
Daarvoor zouden we ons kunnen sterken in de sportschool met strakke bewegingsprogramma’s waarop een goede trainer nauwlettend de resultaten in de gaten houdt.
Wij strijden de geestelijke strijd!
Onze Trainer is Jezus. Zijn Geest rust ons toe.
Voor onze oefenruimte hoeven we de deur niet uit.
Binnenkamer.
Na de rust die de Here Zelf neemt en noemt in Genesis, wordt in de Bijbel rust genoemd vanuit de duif uit de ark.
Arkrust
Bekend beeld: Noach zend (na de raaf) een duif uit, de wereld in.
1e periode vond de duif geen rust. Terugkeer naar de zender.
Het Woord is Vleesgeworden… 1e komst van Jezus.
2e periode vond de duif een olijftak. Vrede. Er wordt niet gesproken over rust.
Vrederijk. Millennium.
3e periode is er de volle vrede!
Noach betekent: rust.
Kleedkamerrust
In die rust:
- zijn er de indrukken van de 1e helft.
- thee en toerusting, dorstlessend en enthousiasmerend
- trainer wijst op sterke en zwakke punten van de 1e helft
- 2e helft sterke punten handhaven zwakke punten opwaarderen
- Let erop dat de tegenstander ook dezelfde dingen in de rust doet
- Vanuit de ene kleedkamer zul je toegerust worden om te winnen
- Vanuit de andere kleedkamer zal eraan gewerkt worden om je doen verliezen
- Welke kleedkamer loop je binnen als je rust hebt, rust moet nemen, toegerust wilt worden.
o Uiteraard die kleedkamer van je eigen team!
Wij als pastors mogen/moeten daarvan tekenen van hoop oprichten. Tot het vrederijk in het algemeen zullen we vredestichters mogen zijn in het bijzonder in de wedstrijden die we spelen.
Sleutelwoord voor ons als pastor: meervoudige wederkerigheid.
We ontvangen hulp te gelegener tijd. Delen het uit en krijgen er zelf versterkend deel aan.
Kernbetekenis: wat je anderen leert is de beste leerschool.
De echo van het pastoraat houdt de pastor staande.
Elke investering in pastoraat vanuit de gezindheid van Christus is in veel opzichten wederkerig pastoraat.
Maar ze reikt nog verder vanuit het principe dat het Woord van God intrinsiek is.
Welke kleedkamer gaan wij als pastors binnen?
1. Eigen ik. Eigen manier van terugkijken op de tot u gespeelde wedstrijd?
2. Durven we eigen zwakke punten te benoemen?
3. Mogen we juichen in sterke punten!
4. Speelde we onze ‘eigen-ik wedstrijd’ (zelf willen scoren om eigen roem terwijl we anderen ‘er beter voor zien staan’?
5. Vieren we samen de gemaakte doelpunten?
6. Wijzen we dan (met de hand aan ons oor om toejuiching te ontvangen) op ons zelf of ‘heffen we een juichende arm op naar boven’?
7. Ervaren we ons in de rust met Jezus toegerust voor de verdere strijd?
Zelf heb ik in de periode va Jannie’s ziekte en overlijden ervaren dat het concreet reëel benoemen van fysieke omstandigheden en de duiding van innerlijke gevoelens (ook geloofsgevoel!) rust scheppend was. Een innerlijke rust en vrede die genoemd wordt in Filippenzen 4:67 Wees in geen ding bezorgd, maar laat uw verlangens in alles, door bidden en smeken, met dankzegging bekend worden bij God; en de vrede van God, die alle begrip te boven gaat, zal uw harten en uw gedachten bewaken in Christus Jezus.